بررسی میزان ولایت مداری مردم در عصر امام علی (علیه السلام) امام حسن(علیه السلام) امام حسین (علیه السلام)
استاد راهنما
سرکار خانم زهرا احمدی
استاد داور
سرکار خانم فلاح زاده
نگارنده
راضیه دهقانی
تابستان 1395
چکیده:
ادمی در این دنیای بی اعتماد نیاز به راهنمایانی دلسوز و آگاه دارد که بتواند به راحتی رخت از این وادی مادی برکند و به دنیای جاودان قدم بگذارد امامان و قبل از ایشان پیامبران نمونه های بارز راهنمایان حقیقی هستند که هر لحظه و هر مکان به بهترین راه رهنمون می شوند.
سرگذشت انسان از آغاز بر پايه ي اجتماعي بودن بنا نهاده شده است ويژگي هاي ظاهري و باطني انسان كه او را متمايز از ساير جانداران كرده است، همان خصوصيات، انسان را به زندگي اجتماعي فرا مي خواند. آدمي بدون ياري هم نوعان خود قادر به زندگي طبيعي نخواهد بود. انسان بايد در جامعه و در كنار ساير هم نوعانش زندگي كند. تا مسير رشد و كمالش را بتواند به راحتي بپيمايد و اين زندگي جمعي نياز به قواعد خاصي دارد تا تزاحم هاي احتمالي و قطعي ميان افراد به راحتي حل و فصل شود. و اين جامعه هم نيازمند فردي است كه از هر جهت به قوانين ميان افراد آشنا باشد و مصالح را بهتر تشخيص دهد. و نيز در هرج و مرج هاي جامعه، بهترين تصميم ها را اتخاذ كند. از ابتداي تاريخ خلقت انسان، بهترين و كاملترين روش زندگي را دين مبين اسلام عرضه كرده است. چرا كه اين آيين همه ي ابعاد زندگي انسان اعم از اجتماعي، فردي، اخلاقي، اعتقادي اقتصادي و سياسي را شامل مي شود. هدف كلي اين تحقيق بررسي ميزان ولايت پذيري مردم در عصر سه امام بعد از رحلت پيامبر ( صلی الله علیه و اله و سلم) مي باشد. و اهداف ديگري را نيز دنبال مي كند از آن جمله؛ اينكه تعريف جامعي از ولايت و ولايت مداري ارائه دهد، به بررسي عصر هر يك از سه امام بزرگوار بپردازد و شرايط فرهنگي- سياسي و اجتماعي آن دوران را بيان كند. و در نهايت علل دوماندن مردم از پذيرش ولايت را مورد بررسي قرار دهد.