پايان‌نامه‌ي سطح دو (كارشناسي) حوزه علمیه الزهرا سلام الله علیها شیراز
موضوع:
جامعه عباسی و سيره سياسي
حضرت موسي بن جعفر (علیه السلام)
استاد راهنما:
سركار خانم فلاح‌زاده
استاد داور:
جناب آقای یزدانی
محقق:
نجمه رضوي
تابستان 87
چكيده پژوهش:
در اين پژوهش سيره سياسي حضرت موسي بن جعفر (عليه السلام) بررسي خواهد شد اما از آن‌جا كه هر واكنش سياسي در نتيجه اتفاقات و مقتضيات آن زمان از تاريخ است. سيري گذرا در تاريخ اموي و عباسي براي همگان كاملاً روشن خواهد ساخت كه چرا امام كاظم (علیه السلام) به تقيه سفارش مي‌كنند، چرا مستقيماً دست به قيام نمي‌زنند، چرا اينقدر مورد ظلم و شكنجه قرار مي‌گيرند، در واقع حكومت عباسي كه برخلاف سلف خود كه آشكارا اسلام را تحقير مي‌كرد با فريب افكار عمومي و دايه انتساب به اهل بيت و پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روي كار آمد. در ابتدا با تحريك افكار عمومي و برگزاري جلسات مناظره، مكارانه قصد جمع آراي مردم و خراب كردن چهره ائمه اطهار (عليهم‌السلام) را داشتند اما با كياست و درايت ويژه امام صادق (عليه‌السلام) و بعد از آن امام كاظم (علیه السلام) بر همگان آشكار شد كه عباسيان نه تنها علاقه‌اي به امام ندارند بلكه حب جاه و مقام و مال دنيا، آن‌ها را به قاتلين فرزندان امام علي (عليه‌السلام) تبديل كرده است. امام كاظم (عليه‌السلام) از طريق تشكيلات مخفي، داشتن ياران نفوذي در دستگاه حكومت، شجاعت در رسوا ساختن حكومت نامشروع عباسيان، حمايت مالي از علويان و شيعيان از طريق جمع‌آوري بيت‌المال توسط وكلاء و تربيت شاگردان بسيار، نقش مهمي در ابقا و اكمال مذهب جعفري ايفاء كردند. از نشانه بارز مبارزه ايشان با خلفاي عباسي، سال‌هاي متمادي زندان، شكنجه و تبعيدهاي متوالي است چرا كه اگر ساكت و آرام مي‌بودند اينقدر مورد آزار قرار نمي‌گرفتند.
