◼️ در ایام شهادت علی بن ابی طالب (علیهالسلام) فرازهایی از فرمایشات حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته) را در خصوص عظمت امیرالمومنین (علیه السلام) از نظر می گذرانیم:
☑️ برای کسانی که خود را “شیعه” حضرت #امام_علی (ع) میدانند، کسب شناخت و معرفت نسبت به شخصیت آن امام معصوم (ع) یک فریضه است و نباید در انجام آن غفلت روا دارند، که هر نوع قصور و مسامحه در این امر، زیانهایی چون از دست دادن فیض شناخت و آگاهی نسبت به کسی را به همراه دارد که حتی بیگانگان در مقام والای او به شگفتی افتادند و سر به خضوع فرود آوردند.
☑️ مگر نه این است که “شیعه” یعنی تابع و پیرو؟ و آیا جز این است که تبعیت و پیروی از حضرت مولی الموحدین (ع) در گرو معرفت نسبت به شخصیت اوست و تا این شناخت و بینش به دست نیاید، “پیروی” تحقق عینی نمییابد؟ بنابراین شخصیت شناسی امیرمومنان (ع) برای هر مدعی پیروی از آن پیشوای الهی، ضروری و حیاتی میباشد.
☑️ چگونه میتوان در برگرفتن جرعههایی از اقیانوس بیکران شخصیت کسی که جامع صفات متضاد و خصال گوناگون است، تسامح ورزید و در عین حال نامش را بر زبان جاری کرد و خود را محب او نامید؟ برای انجام وظیفه امام شناسی، مستحکمترین و راهبردیترین شیوه، گوش جان سپردن به معارف و رهنمودهایی است که آن پیشوای بزرگ درباره خود بر زبان جاری ساخته است، اگر چه معتقدیم آنچه حضرت علی (ع) درباره خود فرموده، بسیار اندک است.
☑️ بدیهی است عالمان و اندیشمندان اسلامی که خود در مکتب حضرت امام علی (ع) سال های مدید درس و حکمت آموختهاند در تبیین سخنان آن امام معصوم، دارای احاطه و نگرشهای ژرف و همه جانبه میباشند، و فقیه و اندیشمند معاصر حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته) از کسانی است که که دارای این مهارت خاص میباشد و ما را در این امر بینش و آگاهی میدهد.
◀️ آن حضرت در خطبه 189 در بیان مقام علمی خود میفرماید: “ایهاالناس! سلونی قبل ان تفقدونی فلانا بطرف السماء اعلم منی بطرق الارض".
☑️ در این کلام آن حضرت برای خود دو نشئه قایل است، چنان که جهان نیز دو نشئه دارد، عالم ظاهر و عالم باطن، عالم غیب و عالم شهادت. ایشان میفرماید: جنبه غیبی من قویتر از جنبه شهادت من است! آگاهی من به علوم آسمانی بیش از آگاهی من به علوم زمینی است! زیرا غیب قویتر از شهادت است و با خبران از غیب عالم قویتر از مرتبطان به عالم شهادت هستند.
◀️ در خطبه 197 درباره این که پیرو راستین وحی بود و لحظهای از مسیر وحی فاصله نگرفت، میفرماید: “انی لم ارد علی الله ولا علی رسوله ساعه قط"، من لحظهای در برابر فرمان خداوند و رهبریهای رسول اکرم (ص) نایستاده و آن را رد نکردم، بلکه مطیع محض بودم.
☑️ در پایان همین خطبه میفرماید: “فوالذی لا اله الا هو انی لعلی جاده الحق و انهم لعلی مزله الباطل"، سوگند به خدا من در مسیر حق و در جاده حقیقت هستم و آنها که مخالفند در لغزشگاه باطل قرار دارند.
? منبع: news.esra.ir