?آیتاللهاراکی در ادامه جلسات درس خارج فقه تقریب:
مشروعیت حاکمیت منحصر به خداوند است و این از بدیهیات دین ما است و از مسائل اجتهادی نیست که جای اجتهاد و اظهار نظر داشته باشد و منکر حصر حاکمیت بعد از رسول خدا در کسی که منصوب رسول خدا باشد که در واقع منصوب خداست هم منکر ضروری تشیع است.
?نظریه الهی می گوید قدرت با مشروعیت دو چیز است منبع مشروعیت خداوند متعال است و منبع قدرت را خداوند تکوینا به مردم داده است اما تشریعا خداوند قدرت را به حاکمان الهی داده است و خداوند به مردم فرموده است که این امانت را که به شما داده ام به اهلش بسپارید می فرماید إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلي أَهْلِها وَ إِذا حَکَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْکُمُوا بِالْعَدْلِ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُکُمْ بِهِ إِنَّ اللَّهَ کانَ سَميعاً بَصيراً (نساء، 58).
?حکومت فعل اجتماعی و فعل جامعه است همان طور که فعل فرد و رفتار فرد وجودش را از خود فرد می گیرد، ولی مشروعیتش را از خدا می گیرد، پس اگر مردم جمع شدند و حکومت را به آن کسی که خدا تعیین کرده، دادند این با مشروعیت جمع می شود و فعل مشروع می شود و اگر حکومت را به غیر از کسی که خداوند تعیین کرده، دادند با مشروعیت جمع نمی شود و مردم یاران شیطان و جهنمی می شوند.
متن کامل:??