جایگاه ایمان به آخرت در شکل دهی حیات طیبه در دنیا
محقق:سمیه یزدان شناس
استاد راهنما: سرکار خانم علوی مهر
چکیده
انسان، موجودی است که ابعاد وجود او گسترده است، او موجودی است که استعداد بالاترین کمال ها را دارد و از نطفه ای بی مقدار به وجود آمده و به سوی کمال نهایی که خداوندبرای انسان در نظر گرفته است حرکت می کند و هرگز چرخ تکامل او متوقف نخواهد شد. انسان، فطرتی دارد که پشتوانه آن روح الهی و طبیعتی دارد که از گل سرشته شده است. انسان در جهان آفریده شده و علاقه طبیعی به دنیا دارد، و اگر دنیا را وسیله تلقی کند، به دیده ی هدف به آن بنگرد، هویت و شخصیت خویش را پیدا کرده و زندگی او دارای ارزش می شود در قرآن کریم، زندگی آخرت، زندگی حقیقی شمرده شده و در مقایسه با آن (زندگی آخرت) زندگی دنیا بی مقدار به حساب آمده است و در نهایت زندگی آنگاه دارای ارزش و اهمیت است که در ارتباط با خدا مطرح شود. انسان مسلمان چون بر اساس تعالیم قرآن و سیره پیامبر و امام رهبری شده است، سیر به کمال دارد و هرگاه فعل و حرکتی رهبری شده، از انسان سر زند باعث می شود که انسان گام به سوی کمال بر دارد و هرگاه فعل و حرکتی رهبری شده، از انسان سر زند باعث می شود که انسان گام به سوی کمال برداشته و وجود خویش را کامل کرده؛ و استعدادهای بالقوه خویش را به فعلیت رسانده و به والاترین مرحله کمال دست یابد. در این پژوهش سعی شده به بررسی مفهوم حیات طیبه در قرآن، با کمک آیات قرآن بپردازد، در این زمینه آیه 97 سوره نحل یعنی آیه:« مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما كانُوا يَعْمَلُون» را محور قرار داده و با بررسی معنای حیات طیبه و با ذکر موارد کاربرد آن ها در قرآن؛ همچنین با شمردن نتایج ایمان و عمل صالح که در بسیاری از آیات در کنار هم ذکر شده اند؛ نتیجه می گیریم که خداوند به هر فرد مؤمنی که عمل صالح انجام دهد نوعی حیات واقعی می بخشد، این حیات که در قرآن از آن به «حیات طیبه» تعبیر شده است«محو شدن در ذات باری تعالی» است و به هر یک از مؤمنان به تناسب عمل صالحی که انجام می دهند مرتبه ای از آن را اعطا می فرماید.
