عنوان: معنای شرک از دیدگاه وهابیت
نام نویسنده: ثریا اردشیری
نام استاد راهنما: استاد برمشوری
پائیز 91
چکیده:
از اتهاماتی که وهابیان به سایر مسلمان به ویژه شیعیان می زنند اتهام شرک است. وهابیت با استناد به ظاهر برخی آیه ها و نیز دسته ای از روایات کار مسلمانان را در توسل به اولیای الهی را کاری شرکت آلود دانسته اند و بر اثر فتوای نادرست مباح بودن خون و مال و ناموس مسلمانان را صادر کردند.
1) حقیقت شرک به معنای هم طراز دادن کسی در خالقیت و مالکیت و ربوبیت و عبادت دانستن است، ولی اگر بگویم حضرت مسیح (ع) بیماران غیر قابل علاج را به اذن خدا شفا می داد شرک نیست چرا که خداوند در (آیه 49 سوره 3) فرموده است: « و او را به عنوان رسول و فرستاده به سوی بنی اسرائیل فرستادیم که به آنها بگوید: من نشانه ای از طرف پروردگار شما برایتان آورده ام؛ من از گل چیزی شبیه پرنده می سازم؛ پس در آن می دمم و به فرمان خدا پرنده می گردد و به اذن خدا به پرواز در می آید و به یقین در این معجزه ای برای شماست، اگر ایمان داشته باشید.
بنابراین اگر از پیامبر اکرم (ص) و برخی اولیاء خدا چنین کارهایی را به همین صورت « به اذن خدا» تقاضا کنیم نه تنها شرک نیست بلکه عین توحید است چرا که ما هرگز آنها را هم طراز و هم ردیف خداوند قرار ندادیم بلکه بندگانی سر به فرمان او، اجرا کننده ی فرمان الهی دانسته ایم.
