? حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (دامت برکاته):
☑️ امام راحل (قدّس سرّه) شاگرد برومند ائمهٴ اطهار (عليهم‌السلام) بود، و البتّه حساب آنها با احدي هماهنگ نيست، چنانكه در بيانات نوراني حضرت امير المؤمنين (عليه‌السلام) در «نهج البلاغه» آمده است كه: «لا يُقاسُ بهم أحدٌ من النّاس»،احدي از مردم با امام معصوم قياس نمي‌شود. وليّ عصر (عليه‌السلام) و امام معصوم كساني هستند كه: «بيُمنهم رُزقَ الوَري».
☑️ پس احدي را با آن ذوات مقدّسه (عليهم‌السلام) نمي‌تواند سنجيد، خواه آنها روي خاك بخوابند، نظير ائمهٴ بقيع (عليهم‌السلام)، خواه زير گنبد طلا، نظير حضرت امام رضا (عليه‌السلام)، براي آنها اين جهت فرقي نمي‌كند، زيرا آسمان و زمين به آنها بسته است: «و بوجودهم ثبتت الأرضُ و السّماءُ».
☑️ امام راحل شاگرد برومند این مکتب بود، او تنها، رهبر ايران نبود، او رهبر مسلمين جهان بود، متولّي اسلام بود، اين فكر بلند با افكاري كه ديگران داشتند، فاصلهٴ فراوان داشت و همان طور كه هيچ كسي را با امام معصوم (عليه‌السلام) نمي‌توان قياس كرد، هيچ كسي از علماي عادي را هم با امام امّت نمي‌توان قياس كرد، زيرا او حساب ديگري دارد.
☑️ مرحوم صاحب جواهر (قدّس سرّه) سخن بلندي دارد كه مي‌فرمايد: «در نظام هستي، ذات اقدس اله «ربّ» است و امامان معصوم (عليهم‌السلام) «وزرا» ي دستگاه الهي هستند، و ديگر افراد به منزلهٴ رعاياي‌اند» و وقتي رعايا را با هم مي‌سنجيم، مي‌بينيم بعضي از آنها به جايي رسيده‌اند كه هيچ يك از رعايا با آنها قابل قياس نيست و اين خصيصه در امام راحل (قدّس سرّه) وجود داشت.
☑️ شما در پايان وصيّت‌نامه حضرت امام (قدّس سرّه) ديديد كه ايشان فرمود: «با دلي آرام و قلبي مطمئن و روحي شاد و ضميري اميدوار به فضل خدا از خدمت خواهران و برادران مرخص و به سوي جايگاه ابدي سفر مي‌كنم …» اين، سخن وجود مبارك رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) را تداعي مي‌كند.
☑️ گرچه انسان از آن جهت كه بندهٴ خداست، موظّف است كه همواره بنالد و بگويد: «و سلاحُهُ البُكاء»، و آن نماز شب حضرت امام (رضوان الله تعالي عليه) در حال بيماري در روي تخت بيمارستان نشانهٴ بندگي خالص ايشان است، امّا از آن جهت كه عبد صالح سالك دلي دارد كه به ياد حق مطمئنّ است: ﴿ألا بذِكْرِ اللهِ تَطمئِنُّ القلوبُ﴾ به لطف حق اميدوار و از آيندهٴ خود مستحضر بوده و جاي خود را در بهشت مي‌بيند.
☑️ گاهي بلنداي صداي حضرت امام امّت (قدّس سرّه) را مي‌شنيديم كه مي‌فرمود: «مناجات شعبانيّه» چه مي‌كند، و گاهي آيهٴ كريمهٴ: ﴿فادخلي في عبادي و ادخلي جنّتي﴾ را معنا كرده و مي‌فرمود: دخول در زمردهٴ بندگان خاصّ خدا و ورود در «جنّة اللّقاء» بهرهٴ اَوْحَديّ از انسان‌هاي صالحِ سالك است.
☑️ و شما ديديد اين امّت فداكار در تمام مراحل انجام وظيفه كرده و خود را بر قبر حضرت امام (قدّس سرّه) انداخته و تبرّك مي‌جستند سرّش آن است كه كمتر امامزاده‌اي است كه در اين قرون و اعصار بركاتي همچون حضرت امام امّت (قدّس سرّه) داشته باشد.
☑️ بنابراين بر فرد فرد ما لازم است كه به عنوان عمل به وصيّت حضرت امام امّت (قدّس سرّه) اين نظام اسلامي را حفظ و از آن نگهداري كنيم و رهبري انقلاب و ارگانهاي رسمي انقلاب را با اتّحاد و وحدت و صميميّت حفظ كنيم.
? برگرفته از کتاب بنیان مرصوص امام خمینی (ره) ص 410
? @esrapr
