?واژه ها و عبارتهایی که نباید آنها را در نگارش پایان نامه، مقاله یا یک متن علمی بکار برد:
واژه ها و عبارتهایی که در نگارش یک پایان نامه و یا متن علمی باید از بکارگیری آنها پرهیز کرد:
?قیدهایی مانند “واقعا"، “در واقع"، “حتما"، “خوشبختانه"، “بدبختانه”
?لطیفه و یا ضرب المثل
?واژه هایی مانند: “خوب"، “بد"، “عالی"، “زشت"، “زیبا"، “احمقانه"، “وحشتناک"، “مشهور” - لازم به توضیح است که برای نگارش ارزیابی خود از کیفیت باید از واژگان دقیق استفاده کنید و از قضاوتهای کیفی پرهیز نمایید.
?واژه هایی مانند: “خالص"، “محض"، “حقیقت” که در باطن آنها نوعی قضاوت نهفته است.
?واژه هایی مانند: “کامل"، “جامع” که در دنیای واقعی وجود ندارند.
?واژه هایی مانند “ایده آل” که نسبت دادن آن به هر روش یا راه حلی دربردارنده قضاوت است.
?واژه هایی مانند “امروز"، “به زودی"، “در آینده نزدیک”
?عبارت هایی مانند: “به نظر می رسد"، “بیانگر آن است"، “نشان می دهد"، “واضح است که"، “حقیقت آن است که"- اگر بکارگیری این واژه ها برای اثبات موضوعی باشد نباید بکار گرفته شوند.
?واژه “متفاوت” که گاهی به صورت اشتباه به جای گوناگون در نظر گرفته می شود.
?واژه هایی مانند: “تعداد زیادی"، “از نوع"، “از جنس"، “چیزی شبیه به"، “فقط درباره"، “احتمالا” که همگی آنها مبهم هستند.
?واژه هایی مانند” “باید"، “لاجرم"، “همیشه"، “هر”
?به کاربردن ضمایر اول شخص مانند: “در فصل بعد شرح خواهم داد” و یا بکار بردن ضمایر دوم شخص مانند” در فصل بعد می خوانید” جایی در نگارش یک متن علمی ندارند.
