کرسی آزاد اندیشی با موضوع آسیب شناسی روشهای آموزش قرآن در مهد کودکها با حضور طلاب و استادان در مدرسه علمیه خواهران الزهرا(س) شیراز برگزار شد. 1396/03/14
« خانم راضیه بازدار »،استاد ارائه¬کننده اظهار داشت: فرزندان ثمره عمر و زندگی ما هستند به دلیل ارزش و بهایی که برای آنها قائلیم بهترین امکانات و توانایی های خود را بکار می گیریم . لحظه به لحظه رشد آنها برای ما شیرین و دوست داشتنی و هر قدم ما در تغییر آنها می تواند خستگی ما را در پی تلاشهای بی وقفه مان به دربرد. روشهای تربیتی دو گونه اند: محبت و احترام گذاشتن به شخصیت کودک. پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: فرزندان خود را ببوسید زیرا برای شما دریچه ای در بهشت فراهم می شود.(محجه البیضاء ج 2ف ص64). آموزه های دینی نیزدر تربیت دو پیام دارند : محبت و احترام .از طرفی پاسخگویی به نیازهای انسان یکی از اصلی ترین راههای ابراز محبت به اوست . کودکان تا7 سالگی سال باید رها باشند. امام صادق (ع) می فرمایند: فرزندت را رها کن تا هفت سالگی بازی کند (کافی- ج6- ص46)پس از 7سال آماده تربیت پذیری خواهد شد. .یکی از ابعاد رشد هر فرد رشد اجتماعی اوست و کودکان از سنینی نیاز دارند تا علاوه بر آموزشهای خانواده در کنار دیگر همسالان قرار گیرند و مهارتهای اجتماعی را درتقابل با آنها بیاموزند.
وی گفت: مهد کودکها به دلیل دارا بودن ویژگی های نو و تازه بودن و تنوع شرایط محیطی و حضور عموما جذابیتی بیش از خانواده دارد و نقش اساسی را در تربیت ایفا می کند لذا برای رشد صحیح کودک در آنجا به محیطی امن و عاری از هر انحرافی نیاز داریم . بهترین آموزش در سنین قبل از مدرسه استفاده از روش غیر مستقیم و جذاب قصه گویی است. بیان غیر مستقیم موعظه های اخلاقی و قرآنی می تواند خیلیتأثیر گذار باشند زیرا کودکان نیاز به لمس و ارتباط حواس مختلف با مواد آموزشی دارند لذا با شعر و قصه و بیان معانی آیات می توان در حفظ قرآن به کودکان کمک کرد.
در ادامه خانم طیبه گرگین استاد منتقد تصریح کرد: در احادیث ائمه اطهار(علیهم السلام) از حقوق کودک بر پدر و مادر آموزش قرآن به آنهاست . اما آیا پدر و مادر باید به فرزندان قرآن آموزش دهند یا اینکه امر آموزش را به مهد کودکها واگذارند؟ چرا بعد از یک مدت کوتاهی با مراجعه به مهد کودکها کتوجه می شویم کودکان از آموزش قرآن دلسرد می شوند. یکی دلایل بیان مستقیم موعظه های اخلاقی و قرآنی که نمی تواند برای کودکان چندان تأثیرگذار باشد چراکه کودکان نیاز به لمس و ارتباط حواس مختلف با مواد آموزشی دارند و صرفا شنیدن پیام اخلاقی شاید تأثیر کمی را برآنها داشته باشند. عدم وجود مربیان متخصص برای آموزش قرآن و توجه صرفا به حفظ آیات باعث می شود به مباحث روانشناسی کودک و علوم تربیتی لازم در حین آموزش بررسی و رفع نشود.
وی گفت: همچنین تنها بیان جنبه انذار دهندگی خداوند مهربان برای حک کردن رفتارهای پسندیده و ترساندن آنان از عذاب و قهر خداوند می تواند کودکان را مضطرب باربیاورد این درحالی است که کودکان از وابستگی بالایی به منابع قدرت و حمایت برخورداندو روشهای تشویقی بیش از روشهای تنبیهی اثر گذارند. در برخی از موارد مربی در انتقال مفاهیم قرآنی از تعابیری استفاد می کند که خردسال هیچ ذهنیتی راجع به ان نداردمثل آیه «ولا تجسسوا» به اشتباه معنی کنجکاوی به وی آموزش داده می شود در صورتی که کودکان روحیه کنجکاوی دارند. همچنین تکرار و تمرین زیاد در آموزش روش جذابی برای کودکان نیست….
در پایان« خانم لیلا بنان»، داور این کرسی خاطرنشان کرد: چنانچه از روایات اسلامی بر می آید آموزش قرآن به فرزند از مهم ترین وظایف والدین و از حقوق اساسی کودک شمرده می شود. و این از دو حیث روشی ومحتوایی اهمیت دارد. از آنجا که تأثیر گذاری بر گرایشها و بینشها در دوران کودکی ماندگاری بیشتری دارد انتقال مفاهیم قرآنی در این سنین از اهمیت بیشتری برخوردار است. مهد های قرآنی و مراکز مشابه از جمله موسساتی هستند که در سالهای اخیر برای تحقق این هدف تأسیس شده اند. اما به رغم اتفاق نظر در باب اهمیت و لزوم کودکان با قرآن کریم نوع مواجه کودک و خردسال با این کتاب آسمانی منشأ بحثهای فراوانی شده است. بحث پیرامون گسترش کمی و کیفی مهد های قرآنی در سطح کشور از آن جمله است این گونه مهدها به طور بالقوه در معرض آسیبهایی قرار دارند که در صورت التفات به آنها می توان به تحقق تربیت قرآنی امید داشت.
