بررسی خسران و آثار آن در قرآن
محقق:مریم زارعی
استاد راهنما:سرکار خانم طهرانی
چکیده
یکی از عوامل تکامل انسان و رسیدن وی به مقام والای انسانیت شناسایی راه های تباهی خسران و ویژگی های خاسران می باشد و منظور از خسران نابود شدن سرمایه و زیان کردن مداوم و جبران نکردن ضررهاست.
انسانی که دائماً در گرداب مهلک خسران غوطه ور است و همه ی سرمایه های مادی و معنوی خود را که می تواند بزرگترین افتخار و سعادت ها را برای او بیافریند در طریق سیه روزی و زیانکاری خود به کار می برد، در گروه خاسران قرار می گیرد که قرآن مصادیقی را بر می شمارد مانند مشرکان، کافران و پیروان آن ها.
هرچه انسان با ایمان تر باشد و عمل نیکوی بیشتری انجام دهد کمتر در زندگی دچار خسران و زیانکاری می شود، در برابر مشکلات صبور است و چیزی جز حق به زبان جاری نمی کند. به خدا توکل می کند، شکر نعمت های الهی را به جا آورده و به تدریج به مقام رضا و یقین نایل می شود و در تمام لحظات زندگی حالتی بین خوف و رجا دارد. حلم وبردباری پیشه می کند و حبّ و عشق الهی آنچنان در دل او رسوخ کرده که تقوای شدیدی نسبت به خدا دارد.
برعکس، هر چه انسان ضعیف الایمان باشد به خدا و آیاتش کفر می ورزد. آیات خدا و پیامبرانش و لقای وی و آخرت را تکذیب می کند. برای خداوند در امور هستی شریک قرار می دهد. به مخالفت با وعده خدا برخاسته و پیمان شکن می باشد.
قرآن که بزرگترین کتاب هدایت و یک واحد به هم پیوسته و مجموعه ای از هم ناگسسته است همانطور که عوامل خسران را کفر، شرک ورزیدن به خدا، دروغ و افترا و سوء ظن داشتن به خدا، اشتغال به دنیا و آلوده کردن نفس و اطاعت از نفس سرکش بیان می کند، برای جلوگیری از آن نیز راه حل هایی ارائه می کند، ایمان که پیشگام ترین راه جلوگیری از خسران است. و همچنین: انجام عمل شایسته، زیرا که ایمان بدون عمل نیکو فایده ای ندارد، سفارش کردن به حق که در حقیقت ضامن اجرای دو اصل اساسی ایمان و عمل صالح است و تواصعی به صبر که تکمیل کننده سه راه قبلی است.
دامنه ی عواقب خسران در دو دنیا گریبان گیر انسان می شود، که همواره نادم و پشیمان است، و عذاب الهی بر او نازل و اعمالش حبط و نابود می شود. در آخرت نیز با خواری و ذلت جاودانه در جهنم باقی می ماند و حسرت زده از رحمت خدا به دور است.