ویژگی دوران غیبت از منظر دین اسلام و امام(قدس سره شریف)
استاد مربوطه
سرکار خانم حسنی
استاد راهنما
سرکار خانم مشکواتی
نگارنده
مریم اسلاملو
سال تدوین
1395
چکیده:
پس از هجوم ماموران خلافت عباسی به خانه امام حسن عسکری(علیه السلام) و جست و جوی فرزند جانشین آن امام روشن گشت که خطری جان امام آینده را تهدید می کند،خطری بس سهمگین است،این هجوم و پیگیری در پیدا کردن مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)ایجاب می کرد که برای نگهداری جان باقیمانده سلسله امامت وسلاله ی نبوت اقدامی جدی به عمل آید.
در امر غیبت علتهای بسیاری دخیل است که ملوس ترین آنها پیشامدن و مداومت ماموران خلافت در جهت یافتن و به شهادت رساندن حضرت بود و همین امر باعث امر غیبت شدد و دوازدهمین هادی به امر الهی از نظرها پنهان گشت.
غیبت امام زمان(علیه السلام) به دو دوره تقسیم می شود:«غیبت صغری»و«غیبت کبری» که غیبت صغری 70 سال به طول انجامید و از بعد از شهادت امام عسکری شروع شد که در این مدت امام چهار نایب داشت و پس از مرگ آخرین نایب غیبت کبری آغاز شد.با بررسی های مختلف مشخص می شود که در دوره غیبت پیوند بین حضرت حجت با مردم نگسلیده است چه در دوره غیبت صغری که همراه با چهار نایب بود و چه در دوره غیبت کبری،چرا که در غیبت کبری در هر عصری عالم بزرگی که واجد شرایط لازم فقاهعت و رهبری باشد در راس قرار می گیرد و رهبری از آن اوست و صاحب ولایت شریعه نایب امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.با نگاهی به دیدگاه های تمامی علما و بزرگان دین مشخص می شود که برنامه تشکیل امت نوین جهانی،باید منتهی به گسترش عدل و حاکمیت توحید گردد و با مراجعه به آیات و روایات از جهانی شدن اسلم و حکومت عدل و استمرار امنیت کامل در روی زمین،پس از ظهور مهدی موعود(عج الله تعالی فرجه الشریف) خبر می دهند و اعتماد به ظهر ذکر شده است و از امت درخواست شده که در انتظار این روز باشند.
