شمیم آسمان

? فلسفه عبادات ?
#پرتوی_از_اسرار_نماز

⬅️ امّا علم:

? نباید غافل بود كه پیشرفت علوم در رشته‏هاى مختلف، خدماتى به تبیین فلسفه احكام كرده و پرده ‏هاى بسیارى را كنار زده است. مثلاً وجود كرم كدو و تریشین در گوشت خوك یا زیان‏هاى مواد الكلى براى كبد و بدن انسان، بر كسى پوشیده نیست. این گوشه‏ اى از فلسفه تحریم گوشت خوك یا شراب را نشان مى ‏دهد.
اسلام، از ادرار در حال ایستاده نهى كرده، و علم نشان مى‏ دهد كه ایستاده بول كردن سبب مى‏شود تمام بول، به راحتى خارج نشود. یا آنچه كه درباره غسل است، براى زدودن آثار فعالیت اعصاب سمپاتیك و فشار خون در حال جنابت مى‏ باشد و نیز توجه به خدا (قصد قربت) براى زدودن حال غفلت از خداوند است. اگر اسلام، از خلال كردن با چوب درخت انار نهى كرده، براى آنست كه لثه ‏ها در مقابل آن حساسیّت خاصى دارد. به همین صورت، دستورهاى اسلام در مورد واجبات و محرّمات و حتى مستحبّات و مكروهات، در زمینه ‏هاى رفتارى، خوراكى، پوشاكى، وسائل و مسائل زندگى، همه و همه حكمت‏ هاى بلند و دقیقى دارد كه درباره آنها كتاب ‏هاى بسیارى هم توسّط دانشمندان اسلامى و محققّان نوشته شده است. (از جمله مى ‏توان به مجلدات كتاب «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» نوشته شهید دكتر پاك نژاد مراجعه كرد.) كه بحث آن در این محدوده نمى‏ گنجد. ولى در مجموع، یك نكته مهّم را ثابت مى‏ كند و آن اینكه احكام اسلامى همه بر مبناى حكمت‏ ها و فلسفه ‏هاى حساب شده‏ اى استوار است، چه ما به كمك عقل و علم، آنها را بدانیم، یا هنوز به اسرار نهفته آن پى نبرده باشیم به هر حال، روحیه تعبّد ایجاب مى‏ كند وقتى دانستیم چیزى از «احكام اللّه» است، آنرا پذیرفته و عمل كنیم.

? کتاب پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی

?استاد انصاریان

?شگفت آور است که در ماه رمضان خواب انسان كه در آن حالت هيچ تكليفى بر عهده ى او نيست عبادت به حساب می آيد، و سكوتش به ‏عنوان تسبيح خدا در پرونده اش ثبت می گردد، و عمل اندك و ناقابلش كه بخشى از آن گرسنه ماندن از فجر تا مغرب است ‏مورد قبول قرار می گيرد، و دعايش به اجابت می رسد‎!!‎
آرى، ضيافت خدا جز اين، معنايى ندارد، ضيافتى كه مهمانش روزه دار و مهماندارش خداى كريم است بايد غذاى ‏سفره اش تجلى رحمت و لطف و كرامت و مغفرت باشد.

@www_erfan_ir

? حکایت شنیدنی از سخاوت امام حسن مجتبی (علیه السلام)

آیت‌الله‌العظمی مظاهری:?

hawzahnews.com

✅ لازمه عبودیت: تسلیم محض بودن در برابر دستورات خداوند

?از نظر مقام عبوديت با اينكه انسان خوب است كوشش كند فلسفه‌هاى احكام را بفهمد اما يک وقت اين در دِماغ آدم نيايد كه من هر دستورى را كه فلسفه‌اش را بفهمم به كار مى‌بندم اما اگر فلسفه‌اش را نفهمم به كار نمى‌بندم.

?اين معنايش اين است كه من به اسلام اعتماد كامل ندارم؛ او دستورش را بدهد، من اگر خودم هم فلسفه‌اش را فهميدم عمل مى‌كنم، اگر نفهميدم نه.

?شما اين جور بايد باشيد كه بگوييد من به دستور اسلام اعتماد دارم، هرچه اسلام بگويد مى‌گويم «آمَنّا و سَلَّمْنا»، من عمل مى‌كنم. ولى براى اينكه معرفتم زياد بشود مى‌خواهم فلسفه‌اش را بفهمم، نه اينكه براى اينكه عمل بكنم مى‌خواهم فلسفه‌اش را بفهمم؛ كوشش هم مى‌كنم، اگر توانستم بفهمم بسيار خوب؛ اگر نتوانستم، فهميدن من مقدمه عمل كردن نيست.

?فهميدن مقدمه معرفت است ولى عمل كردن من به اين است كه اسلام دستور داده باشد. اين است كه عابد در مقام عبادت و در مقام عمل سراغ اين نمى‌رود كه فلسفه را بفهمد، بعد عمل كند. در مقام معرفت سراغ فلسفه مى‌رود، در مقام عمل تسليم محض است.

? استاد مطهری، حج، ص114-113 (با تلخیص)

♦️ما در تربیت جسمی کودک همه مسائل را جدی میگیریم و عمل می کنیم؛ مثلا هیچ مادری به نوزاد یک ماهه خود آبگوشت نمی دهد. . .
در مسائل تربیتی هم همینطور است پس هر چیز خوبی برای کودک، خوب نیست. . .
??????
من دیگر ما ج ۳ ص ۱۵۴

? انتظار

از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رُخش داد کشم

داد و بی داد که در محفل ما رندی نیست
که برش شکوه برم، داد ز بیداد کشم

شادیم داد، غمم داد و جفا داد و وفا
باصفا منت آن را که به من داد کشم

عاشم، عاشق روی تو، نه چیز دگری
بار هجران و وصالت به دل شاد، کشم

در غمت ای گل وحشی من، ای خسرو من
جور مجنون ببرم، تیشه فرهاد کشم

مُردم از زندگی بی تو که با من هستی
طرفه سرّی است که باید برِ استاد کشم

سال ها می گذرد، حادثه ها می آید
انتظار #فرج از نیمه خرداد کشم

#شعر
#دیوان_اشعار_امام
#انتظار
#پانزده_خرداد

مرحوم علاّمه مجلسي رحمة اللّه تعالي عليه، به نقل از يكي از اصحاب امام جعفر صادق عليه السلام به نام محمّد بن سنان حكايت كند: از حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه عليهم شنيدم، كه در جمع اصحاب خود مي‌فرمود: روزي شخصي به محضر مبارك پيامبر اکرم صلّي اللّه عليه و آله وارد شد، در حالي كه حضرت روي حصيري دراز كشيده بود و سر مبارك خود را بر بالشي از ليف خرما نهاده بود و استراحت مي‌كرد. همين كه پيامبر خدا صلّي اللّه عليه و آله، متوجّه ورود آن شخص گرديد، از جاي خويش بلند شد و نشست و خواست دستي بر صورت و بدن خود بكشد كه آن شخص مشاهده كرد كه حصير بر بدن مبارك حضرت و نخ‌هاي ليف بر صورت نورانيش اثر گذاشته است.

با خود گفت: قيصر و كسري روي پارچه‌هاي ابريشمي و مخمل مي‌خوابند و هنوز به اين زندگي تشريفاتي كه دارند راضي و قانع نيستند، ولي شما با اين مقام والا و عظيم بر روي حصير مي‌نشيني و بر ليف خرما مي‌خوابي؟! و چون رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله، متوجّه افكار آن شخص شد، او را مخاطب قرار داد و فرمود: توجّه داشته باش كه ما از آن‌ها بهتر و برتريم. به خدا قسم! ما با دنيا و اشياء آن رابطه اي نداريم.

چون مَثَل ما در اين دنيا همانند سواره اي است كه بر درختي سايه دار عبور كند، سپس جهت استراحت كنار آن درخت فرود آيد و زير سايه اش بنشيند؛ و چون به مقدار كافي استراحت كرد آن را رها كند و به دنبال مقصد خويش به راه افتد.

منبع:
بحارالا نوار: ج ۱۶، ص ۲۸۲، ح ۱۲۹

@womenhc